Wykorzystywanie urządzeń zasilanych energią elektryczną wymaga utrzymania napięcia, ale też dbania o parametry dostarczanego prądu. Będzie to konieczne, zwłaszcza jeżeli są w nich stosowane złożone układy elektryczne i elektroniczne. Sposobem na zadbanie o ciągłość pracy oraz utrzymanie właściwej jakości prądu będzie zastosowanie przemysłowych zasilaczy elektrycznych o dopasowanych do potrzeb konkretnych odbiorników charakterystykach pracy. Przekonajmy się, jakie są ich główne cechy.
Parametry zasilaczy
Najczęściej wykorzystywanymi rodzajami zasilaczy są urządzenia niskonapięciowe. Do najważniejszych parametrów każdego zasilacza należą znamionowe napięcie zasilające i jego rodzaj – dla AC może to być od 100 do 240 V lub 400 V. Kluczowa będzie także charakterystyka napięcia wyjściowego, na ogół 12, 24 lub 48 V DC, ale są oferowane też zasilacze pracujące z mniej typowymi wartościami np. 3,3 V lub 36 V. Istotna jest również moc dostarczana w trybie ciągłym oraz natężenie prądu wyjściowego. Nie można zapominać o zakresie temperatury roboczej, sprawności pokazującej poziom strat mocy, jak również zabezpieczeniach przed przeciążeniami. W wielu przypadkach liczyć się będzie poziom tętnienia oraz zastosowany sposób filtracji. Część zastosowań przemysłowych wymaga jednak korzystania z zasilaczy wysokonapięciowych, przeznaczonych m.in. do laserów i sprzętu medycznego.
Montaż zasilaczy
Zasilacze przemysłowe mogą być dostosowane do montażu w szafach sterowniczych lub klasycznych rozdzielnicach szafkowych i wyposażone w złącze umożliwiające podłączenie do szyny DIN. W niektórych przypadkach potrzebne okażą się jednak zasilacze typu rack, przystosowane do montażu w szafach albo box, używane bezpośrednio w maszynach bez wystandaryzowanych złączy instalacyjnych.
