Druty nawojowe produkowane są przede wszystkim z miedzi, ale często wykorzystuje się w tym celu również aluminium. Właściwości tych metali mają bezpośredni wpływ na konkretne cechy wyrobów z nich powstających, takie jak np. wytrzymałość mechaniczna, odporność na korozję, konduktywność itp.
Materiały, z których produkuje się druty nawojowe
Podstawowym (chociaż nie jedynym) surowcem, z którego produkuje się drut nawojowy, jest miedź. Jest to metal, który wyróżnia się doskonałym przewodnictwem cieplnym i elektrycznym. Miedziane druty są wytrzymałe i odporne na uszkodzenia mechaniczne. Wyróżniają się odpornością na korozję i zapewniają łatwą obróbkę, a także łatwe lutowanie i spawanie. Cechują się bardzo dobrymi właściwościami, stąd też zakres ich zastosowań miedzianych drutów nawojowych jest bardzo szeroki.
Trzeba jednak pamiętać, że miedź jest dość rzadka, co przekłada się na jej wysoką cenę. Jest to również metal, który utlenia się w powietrzu, więc w niektórych warunkach druty miedziane mogą być bardziej narażone na ryzyko korozji (np. w przypadku bliskości morza z powodu działania soli w powietrzu).
Stosunkowo droga miedź może zostać zastąpiona aluminium. Ma ono nieco gorsze właściwości przewodzące, ale jest znacznie tańsze. W przypadku wielu zastosowań druty aluminiowe okazują się wystarczające, a nawet korzystniejsze od miedzianych. Aluminium jest lżejsze od miedzi. Druty aluminiowe mogą mieć mniejszy przekrój od miedzianych, zachowując przy tym zdolność rezystancji na takim samym poziomie. Oczywiście taki drut będzie również odpowiednio lżejszy. Aluminium pokryte cienką warstwą tlenku staje się naturalnie zabezpieczone przed dalszą korozją, a para wodna czy słodka woda nie będą miały wpływu na właściwości drutu.
Trzeba jednak liczyć się z pewnymi mankamentami drutów aluminiowych. Przede wszystkim cechują się one niższą wytrzymałością mechaniczną niż druty miedziane. Oprócz tego ze względu na gęstą warstwę tlenku aluminium nie może być lutowane w zwykły sposób, lecz wymaga to specjalnych lutów i lutownic ultradźwiękowych. Co więcej, w miejscu styku aluminium z innymi metalami powstaje duży opór przejścia i zachodzą intensywne procesy korozyjne w formie pary galwanicznej. W obecności wilgoci korozja elektrochemiczna może się nasilać.
