Złącza kablowe. Czym są i co warto o nich wiedzieć

Złącza kablowe

Złącza kablowe mają szerokie zastosowanie. Pełnią funkcję złączy przelotowych lub końcowych. Są wykorzystywane do rozdziału energii elektrycznej lub jej pomiaru. Zabezpieczają przed zwarciami i przeciążeniami w sieciach niskiego napięcia. Dają możliwość odejścia od trasy kablowej niskiego napięcia oraz zasilenia odbiorcy za pomocą wewnętrznej linii zasilającej.

Warunki budowy

Złącza kablowe mogą być budowane na bazie obudów metalowych i z tworzywa termoutwardzalnego wzmocnionego włóknem szklanym. Złącza są najważniejszymi elementami kablowej sieci elektroenergetycznej. W zależności od przeznaczenia wyróżnia się złącza węzłowe, przelotowe i końcowe. Najczęściej wykonuje się je w wersji wolnostojącej lub do zamontowania na elewacji budynku. Złącza kablowe zgodnie z normą N-SEP-E-002 powinno instalować się na ścianach zewnętrznych budynków, w łatwo dostępnych miejscach. Może być to wnęka ściany zewnętrznej budynku od strony ściany zasilającej. Co najmniej 15 cm od poziomu terenu powinna znajdować się dolna krawędź wnęki lub skrzyni złącza. Złącza w przypadku przyłączy napowietrznych należy zainstalować na wysokości ok. 1,5 m od poziomu terenu. Dostawa energii wymaga, by w domkach jednorodzinnych została zamontowana szafka pomiarowa obok złącza zainstalowanego na granicy posesji. Wewnętrzna linia zasilająca jest prowadzona między szafką a tablicą rozdzielczą odbiorcy.

Obudowy złącz

Złącza kablowe mogą być wykonane w I lub II klasie ochronności. Mogą mieć obudowę zrobioną z tworzywa termoutwardzalnego. Może być dodatkowo polakierowana, by zapewnić czasową odporność na promieniowanie UV i oddziaływanie środowiska. Obudowa złącza z blachy aluminiowej powstaje poprzez spawanie lub nitowanie. Jest malowana proszkowo na dowolny kolor. Posiada wysoką odporność na degradację, promieniowanie UV i niekorzystne czynniki atmosferyczne. Wymiar obudowy jest dostosowany do indywidualnych potrzeb klienta, ilości wyposażenia oraz rodzaju. II klasę odporności osiąga się za pomocą nałożenia dodatkowej warstwy izolacyjnej. Powinna być wyłożona na wewnętrznej powierzchni obudowy w sposób trwały. Właściwy stopień izolacji jest zapewniony dzięki grubości warstwy.